Verandering in Quito

Hallo iedereen!
Vanuit het regenachtige Quito een update. Er is hier een boel veranderd: van droog naar regenseizoen, van gastgezin naar studentenresidentie, van taalschool naar vrijwilligerswerk.

De verandering van taalschool naar vrijwilligerswerk is nog wel de grootste. Vier weken heb ik super leuke Spaanse les gehad en vorige week vrijdag mocht ik dan ook mijn ´diploma´ in ontvangst nemen, Intermediate bajo (laag). Afgelopen dinsdag begon ik dan op het vrijwilligersproject genaamde chicos de la Calle. Een stichtig genaamd sinsoluka (´zonder lijm´) zorgt ervoor dat kinderen uit hele arme gezinnen naar school kunnen. In principe is het onderwijs gratis, maar alle schoolspullen etc. kosten natuurlijk wel geld, wat helaas niet iedereen hier heeft. Het volgen van onderwijs verkleind de kans op een leven op de straat en bied kans op een rooskleuriger toekomst. Veel straatkinderen hier gebruiken lijm als drugs, vandaar de naam. De kinderen die in de buurt wonen van het project kunnen na school, dat is hier 13.00, lunchen en krijgen hulp bij het maken van huiswerk. De jongere kinderen kan ik dan helpen. Tevens wordt er bekeken hoe de kinderen het doen op school. Samen met een Nederlands meisje heb ik wat scholen bezocht om de leraren of directeur te vragen hoe het met de kinderen gaat en of de ouders betrokken zijn. De klaslokalen zitten stampvol met kinderen echt een enorme drukte, leuk om te zien. Daarnaast bied het project ook hulp aan de ouders door bijvoorbeeld hen ook te leren lezen, schrijven en rekenen. De ouders zijn vaak schrikbarend jong, zo is er een meisje van 22, met het 3e kind op komst... ik moet er niet aan denken. De gezinnen hebben de mogelijkheid om te douchen en hun kleren te wassen en eventueel kunnen ze kleren krijgen. Foto´s volgen nog van het project, want helaas was vandaag net de batterij leeg van mn camera.
Afgelopen weekend ben ik verhuisd naar de studentenresidentie. Samen met Janna, een duits meisje, deel ik een slaapkamer. Verder bestaat het huis uit een keuken, woonkamer en deel met een eettafel. Vrijwel alle avonden eten we samen om daarna Friends of een filmpje te kijken, heel gezellig.
De verandering van seizoen kwam voor Quito als geroepen, na een veel te lange droge tijd, met veel (bos)branden rondom Quito, kon de natuur wel wat water gebruiken. Toch is het nog steeds een wat lastig klimaat, op dezelfde dag kan het het ene moment superwarm zijn en het andere moment koud en regenachtig.
Natuurlijk heb ik me de afgelopen weekenden niet verveeld. Het laatste weekend van september begon met afscheid nemen van het gastgezin, waarna ik en mijn spullen al vroeg werden afgezet bij mn nieuwe huis. Om half 9 zouden we namelijk worden opgehaad door een bus voor de homecoming party. Deze party werd georganiseerd door de Universidad Equatorianos, die samenwerkt met de taalschool. Op zn zuid-amerikaans vertrokken we pas anderhalf uur en heel wat potjes kaarten later richting het huis van de decaan. Dit geweldige huis met overdekt zwembad, tennisbaan en enorme tuin was gelegen in een vallei verderop. Met zo´n dertig Buitenlanders en Ecuadorianen hebben we gevoetbald, domme spelletjes gespeeld, gezwommen, heerlijk gegeten, gedansd en gedronken, oftewel een topdag!
De volgende dag zijn we naar de Teleferico gegaan een kabelbaan die je naar 4100 meter brengt op de vulkaan Pinchincha. Van daaruit had je een prachtig uitzicht over Quito, dat over 40 km breedte tussen de bergen ligt.
Afgelopen weekend had maarliefst drie dagen, omdat vrijdag een feestdag was, alhoewel daar in Quito niet zoveel van te merken was. Donderagavond hebben we met onze nieuwe Ecuadoriaanse vrienden het nachtleven van Quito verkend. Vrijdag was het heerlijk relaxen in de baden van Papallacta. Op 3300 meter tussen de groene bergen, buiten in een heerlijk warm bad relaxen! Zaterdag was dan de grote dag voor Ecuador: Voetbal! Via mijn gastvader hadden we kaartjes bemachtigd voor dit spektakel. Aangezien we kaartjes hadden zonder stoelnummer begon het feest al om half 11 sochtends met het inslaan van voedsel, want de wedstrijd begon pas om 17u! 5uur in de zon zitten, kletsen, kaarten, eten, kijken naar promo acties van bier op het veld, overkomende vliegtuigen, waves doen, liedjes zingen. Het hele stadion was geel met blauw gekleurd en op de spelers na was er geen Uraguayaan te bekennen. De spelers van Uraguay werden stuk voor stuk door het hele stadion uitgescholden en alle goede acties van Ecuador uitgebreid toegejuichd. De eerste helft was tamelijk saai. De tweede helft werd er dan eindelijk gescoord door Ecuador, wat een vreugde! Het volgende moment dat ik op het veld kijk, zie ik helaas de bal in het doel van Ecuador schieten, helaas 1-1. Uiteindelijk verloor Ecuador met 2-1 en zal er heel veel geluk aan te pas moeten komen willen ze zich kwalificeren voor het WK volgend jaar.
´s Avonds zijn we naar een Chiva gegaan, dat is een open bus zonder stoelen, maar met muziek-, licht- en drankinstallatie, een rijdende disco dus, heel leuk.
Zondag zijn we naar Mitad del Mundo gegaan, daar waar de 0 meridiaan loopt, kijk maar naar de foto´s!