Stagiaire in Su
Door: Anneline
Blijf op de hoogte en volg Anneline
21 Mei 2012 | Suriname, Paramaribo
Hai lieve mensen,
Inmiddels is de lente ook in Nederland begonnen, fijn hoor! Hebben jullie genoten van een hemels lang weekend ;)?
Het regenseizoen is hier volop aan de gang en dat resulteert in volledig blank gelopen straten, een soort rivieren die ik op mijn kleine fietsje trotseer als ik terugkom van mijn stage. Tel daarbij op dat je te pas en te onpas wordt nageroepen, nagefloten door de Surinaamse mannen, never a dull moment hè.
De afgelopen twee weken heb ik vrolijk meegehuppeld met de Surinaamse uroloog dr. Vriesde. Ik zal kort wat meer over hem vertellen. Het is een hartstikke aardige en enthousiaste arts die zijn gehele opleiding in Nederland gevolgd heeft en jarenlang in Vlissingen gewerkt heeft. Aangezien er in Suriname in het verleden slechts 1 slechte uroloog werkzaam was, bracht hij met de stichting Urosur al jaarlijks bezoek aan Suriname om daar te werken.
Echter, bleef het zijn grote droom om terug te keren om in Suriname te gaan wonen en werken en die droom is 2 jaar geleden in vervulling gegaan.
Inmiddels zijn er nog 3 andere urologen werkzaam in Suriname (hoewel de slechte uroloog nog werkt, maar verbannen is naar het westen...)
Het Diakonessenhuis is opgericht door de stichting van Nederlandse diakonessenhuizen. Daarnaast komt er nog steeds veel geld/ spullen/ stagiaires vanuit Nederland die kant op. Op sommige operatiepakken zie je nog resten van de Nederlandse herkomst en her en der hangen borden waarop mede mogelijk gemaakt door etc. hangen.
De afdelingen zijn anders ingedeeld dan in Nederland. Ten eerste zijn er klasse afdelingen. De 1e klasse kamers zijn eenpersoonskamer met airco. De 3e klasse grotere zalen tot 8 personen zonder airco. Ten tweede zijn de mannen en vrouwen strikt van elkaar gescheiden.
In Suriname kunnen mensen zich ziekenfonds dan wel particulier verzekeren. Zijn mensen zo arm dat ze dat niet kunnen betalen, dan bestaat er de mogelijkheid om een 'on- en minvermogen kaart' aan te vragen. Hiermee voorziet de staatskas dan in de noodzakelijke medische hulp. Deze mensen kunnen behandeld worden in het academische ziekenhuis, maar dus niet in de ziekenhuizen waar ik werk. Zo kan dus in principe iedereen over medische zorg beschikken, hoewel om logistieke redenen dit voor de 'bosbewoners' (de mensen uit het binnenland) wellicht wat genuanceerder ligt.
De zusters lopen in allerlei soorten zustersjurkjes/ rokjes met daaronder witte kniekousen. De zusters zijn altijd aan het kletsen en lachen met elkaar en de dokter. Die zich soms ook hard op afvraagt of de zusters er zijn om te socializen of te werken?
Mijn stage speelt zich grotendeels af op de polikliniek waar ik de nieuwe patiënten zie en inmiddels al veel interessante ziektebeelden gezien heb. Zo ook een heel oude man, die zichzelf slecht verzorgde. Een blik was genoeg om de diagnose zeer nare uitgebreide tumor, vast te kunnen stellen. Voor mij als coassistent natuurlijk wel interessant, want zo'n beeld zul je in Nederland (gelukkig) niet snel tegenkomen.
Grappig is dat patiënten hier aan de dokter om afwezigheids briefjes vragen. Hierop moet de dokter verklaren dat de persoon daadwerkelijk op de poli/ afdeling is geweest. Echter, de 1e patient om 8.00 uur 's ochtends vraag gerust om een hele dag vrij. Er was zelfs iemand die een hele week vrij vroeg...! Tja, vooroordelen wat betreft arbeidsethos worden toch wel een klein beetje bevestigd hè.
Naast de avonturen in het ziekenhuis, beleef ik gelukkig in het weekend ook nog het een en ander. Zo hebben we in het weekend paintballen gedaan in de jungle, wat ontzettend gaaf en warm was! Helemaal afgepeigerd en met vele blauwe plekken erbij zijn we daarna gaan zwemmen in Colakreek. Dat is een recreatieoord aan een riviertje met water dat de kleur heeft van... jaja cola. Ook hebben we een bezoekje gebracht aan de vlindertuin, prachtige vlinders en schildpadjes en slangen, heel leuk.
De avonden in Suriname worden gevuld met barbecueën, filmpjes kijken, karaoke doen en natuurlijk dansen in de clubs. Het lijkt erop dat die allemaal hetzelfde repertoire kennen en inmiddels begin ik het aardig onder de knie te krijgen :).
Afgelopen week zag ik een grappig artikel in de Surinaamse krant staan. Naar het schijnt zijn er 3 Nederlandse journalisten die het woord 'dyugudyugu'(spreek uit als: Djoegoe Djoegoe), willen laten inburgeren. Het woord heeft een inhoudelijke waarde die in het Nederlands niet bestaat. Het woord ‘gedoe’ komt nog het dichtst in de buurt, maar heeft een veel te negatieve lading. Dyugudyugu is uniek aldus een van de initiatiefnemers.
Om jullie alvast te laten wennen aan het woord én omdat het vaak gedraaid wordt in de clubs én het een lekker vrolijk Surinaams nummer is, hierbij een link naar het nummer:
http://www.youtube.com/watch?v=M9FzRodbLc8
Groetjes vanuit Su!
Liefs, Anneline
Inmiddels is de lente ook in Nederland begonnen, fijn hoor! Hebben jullie genoten van een hemels lang weekend ;)?
Het regenseizoen is hier volop aan de gang en dat resulteert in volledig blank gelopen straten, een soort rivieren die ik op mijn kleine fietsje trotseer als ik terugkom van mijn stage. Tel daarbij op dat je te pas en te onpas wordt nageroepen, nagefloten door de Surinaamse mannen, never a dull moment hè.
De afgelopen twee weken heb ik vrolijk meegehuppeld met de Surinaamse uroloog dr. Vriesde. Ik zal kort wat meer over hem vertellen. Het is een hartstikke aardige en enthousiaste arts die zijn gehele opleiding in Nederland gevolgd heeft en jarenlang in Vlissingen gewerkt heeft. Aangezien er in Suriname in het verleden slechts 1 slechte uroloog werkzaam was, bracht hij met de stichting Urosur al jaarlijks bezoek aan Suriname om daar te werken.
Echter, bleef het zijn grote droom om terug te keren om in Suriname te gaan wonen en werken en die droom is 2 jaar geleden in vervulling gegaan.
Inmiddels zijn er nog 3 andere urologen werkzaam in Suriname (hoewel de slechte uroloog nog werkt, maar verbannen is naar het westen...)
Het Diakonessenhuis is opgericht door de stichting van Nederlandse diakonessenhuizen. Daarnaast komt er nog steeds veel geld/ spullen/ stagiaires vanuit Nederland die kant op. Op sommige operatiepakken zie je nog resten van de Nederlandse herkomst en her en der hangen borden waarop mede mogelijk gemaakt door etc. hangen.
De afdelingen zijn anders ingedeeld dan in Nederland. Ten eerste zijn er klasse afdelingen. De 1e klasse kamers zijn eenpersoonskamer met airco. De 3e klasse grotere zalen tot 8 personen zonder airco. Ten tweede zijn de mannen en vrouwen strikt van elkaar gescheiden.
In Suriname kunnen mensen zich ziekenfonds dan wel particulier verzekeren. Zijn mensen zo arm dat ze dat niet kunnen betalen, dan bestaat er de mogelijkheid om een 'on- en minvermogen kaart' aan te vragen. Hiermee voorziet de staatskas dan in de noodzakelijke medische hulp. Deze mensen kunnen behandeld worden in het academische ziekenhuis, maar dus niet in de ziekenhuizen waar ik werk. Zo kan dus in principe iedereen over medische zorg beschikken, hoewel om logistieke redenen dit voor de 'bosbewoners' (de mensen uit het binnenland) wellicht wat genuanceerder ligt.
De zusters lopen in allerlei soorten zustersjurkjes/ rokjes met daaronder witte kniekousen. De zusters zijn altijd aan het kletsen en lachen met elkaar en de dokter. Die zich soms ook hard op afvraagt of de zusters er zijn om te socializen of te werken?
Mijn stage speelt zich grotendeels af op de polikliniek waar ik de nieuwe patiënten zie en inmiddels al veel interessante ziektebeelden gezien heb. Zo ook een heel oude man, die zichzelf slecht verzorgde. Een blik was genoeg om de diagnose zeer nare uitgebreide tumor, vast te kunnen stellen. Voor mij als coassistent natuurlijk wel interessant, want zo'n beeld zul je in Nederland (gelukkig) niet snel tegenkomen.
Grappig is dat patiënten hier aan de dokter om afwezigheids briefjes vragen. Hierop moet de dokter verklaren dat de persoon daadwerkelijk op de poli/ afdeling is geweest. Echter, de 1e patient om 8.00 uur 's ochtends vraag gerust om een hele dag vrij. Er was zelfs iemand die een hele week vrij vroeg...! Tja, vooroordelen wat betreft arbeidsethos worden toch wel een klein beetje bevestigd hè.
Naast de avonturen in het ziekenhuis, beleef ik gelukkig in het weekend ook nog het een en ander. Zo hebben we in het weekend paintballen gedaan in de jungle, wat ontzettend gaaf en warm was! Helemaal afgepeigerd en met vele blauwe plekken erbij zijn we daarna gaan zwemmen in Colakreek. Dat is een recreatieoord aan een riviertje met water dat de kleur heeft van... jaja cola. Ook hebben we een bezoekje gebracht aan de vlindertuin, prachtige vlinders en schildpadjes en slangen, heel leuk.
De avonden in Suriname worden gevuld met barbecueën, filmpjes kijken, karaoke doen en natuurlijk dansen in de clubs. Het lijkt erop dat die allemaal hetzelfde repertoire kennen en inmiddels begin ik het aardig onder de knie te krijgen :).
Afgelopen week zag ik een grappig artikel in de Surinaamse krant staan. Naar het schijnt zijn er 3 Nederlandse journalisten die het woord 'dyugudyugu'(spreek uit als: Djoegoe Djoegoe), willen laten inburgeren. Het woord heeft een inhoudelijke waarde die in het Nederlands niet bestaat. Het woord ‘gedoe’ komt nog het dichtst in de buurt, maar heeft een veel te negatieve lading. Dyugudyugu is uniek aldus een van de initiatiefnemers.
Om jullie alvast te laten wennen aan het woord én omdat het vaak gedraaid wordt in de clubs én het een lekker vrolijk Surinaams nummer is, hierbij een link naar het nummer:
http://www.youtube.com/watch?v=M9FzRodbLc8
Groetjes vanuit Su!
Liefs, Anneline
-
21 Mei 2012 - 03:41
Anke :
Hee!
Fijn om te lezen dat je het daar zo naar je zin hebt!
Jammer van dat meisje dat ze net een paar dagen later is!
Wil ze op Cura nog afspreken dan kan dat ook!
Heel veel plezier nog daar in het mooie Su!
Veel liefs!
Anke -
21 Mei 2012 - 09:15
Sanne E:
Hey Anne, wederom een leuk verhaal van je om te lezen! Ik krijg de indruk dat je het erg naar je zin hebt én ook nog wat leert ;) Wacht je volgende verhaal af enneh... Geen djoegoe djoegoe veroorzaken he :P
ps. Selecta en Kayente van de groep Selectabeats 2Famous zijn met de single 'Djoegoe Djoegoe' de diXte van de week. De betekenis hiervan is het opstoken van mensen waardoor er een onrustige situatie ontstaat. In het nummer geven de zangers voorbeelden van situaties waarin dit allemaal kan voorkomen. -
21 Mei 2012 - 09:42
Jolien:
Super leuk om te lezen Anne! Echt mooi dat je het zo naar je zin hebt :) Blijf lekker schrijven, dit is voor het eerst dat ik een blog volg, haha. -
21 Mei 2012 - 11:09
Hasine En Paulus:
Hoi Anneline wat een leuk verhaal !
Volgens mij ben je al ardig ingeburgerd in Su! Leuk om ook van de patienten
t lezen.Ben benieuwd waar je met je Belgische vrienden naar toe gaat.
We weten nu helemaal wat djoegoe
djoegoe inhoudt ! nog veel plezier
en sterkte in de regen -
21 Mei 2012 - 19:39
Tineke:
Hi Anne,
Leuk om weer wat van je te horen en super dat en de stage en het leventje je daar zo goed bevallen! Heb zin in de volgende lading foto's :).
xxx -
23 Mei 2012 - 10:50
Ivonne:
He lieve Anne,
superleuk om te lezen wat je daar allemaal op de werkvloer en daarbuiten beleefd :) geniet ervan!
X -
24 Mei 2012 - 14:34
Renske:
Leuk om je avonturen te lezen! Veel plezier op je stage. Ik ga van de zomer bij je moeder stage lopen :) x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
